Read X from the story El Diablo // DreamNotFound [Zakończone] by SorAckermann with 1,833 reads. sapnap, dreamnotfound, boyxboy. Kiedy George obudził się, w Penitent winien darzyć swojego kierownika duchowego pełnym zaufaniem, wierząc mu bardziej niż sobie i swoim odczuciom. - Częstotliwość spowiedzi św. ustala spowiednik. Zasadniczo poleca się korzystanie z sakramentu pojednania regularnie raz w miesiącu. - W razie wątpliwości (podstawowy problem sumień skrupulanckich): Tak więc, jeśli katolik rozpozna, że zalecenie duszpasterskie - pochodzące od autentycznych katolickich autorytetów moralnych - jest słuszne, wówczas ma obowiązek być jemu posłusznym. Jeśli nie rozpozna, to przyczyną może być brak gotowości i woli rozpoznania, które prowadziłoby do korekty własnych zachowań czy odróżniania Otóż nie każde kłamstwo jest przyczyną oszukiwania, np. kłamstwo żartobliwe nikogo nie oszukuje, gdyż wypowiada się je nie po to, by słuchacze uwierzyli w to, co się mówi, ale jedynie po to, by sprawić im przyjemność. Z tego samego powodu Pismo św. posługuje się hiperbolami. A więc nie każde kłamstwo jest grzechem. . Odpowiedzi odpowiedział(a) o 20:53 Moim zdaniem te wcześniejsze to nie grzech ciężki . Ale takie kłamanie dla swoich korzyści w stylu ze brzuch boli to już owszem, jak najbardziej. Targer12 odpowiedział(a) o 21:41 Z tym brzuchem z pewnością jest grzech, raczej lekki. A w tych przypadkach nie wiem, ale wydaje mi się, że nie wprowadziłaś jakiegokolwiek zła takimi kłamstwami przeciwko komuś. Ten pierwszy przypadek wydaje mi się przejawem dobroci a ten drugi raczej nie posiada w sobie żadnego zła, poza tym to jest zwierzę, zrobiłaś to dla samych pozytywów, czyli pośmiania się i nie miałaś z pewnością złych intencji. W razie czego niech się ktoś dopiszę bo nie jestem pewien, ale kierował bym się własnym sumieniem. EKSPERTXdm odpowiedział(a) o 08:56 Pytanie podstawowe do Cb, to co to jest ciężka materia?Jeśli na to pytanie będziesz umiała sobie sama poprawnie odpowiedzieć, więc bez trudu będziesz też umiała sobie odpowiedzieć, czy to, o co pytasz, to grzechy ciężkie, czy co to jest ciężka materia? blocked odpowiedział(a) o 19:44 1. Zrobiłaś to, po to aby nie smucili sie, wiec grzechu chb nie ma, a ciezkiego napewno Grzech lekki jak juz blocked odpowiedział(a) o 07:06 1. Tutaj grzechu cięzkiego nie było, ponieważ kłamstwo nie było w celu np. oszukania ich na prezenty, tylko w celu nie zasmucenia ich. Naprawdę bardzo z jednej strony ładnie się zachowałaś, tak troszcząc się o Jak już to lekkim, bo ciężkiej materii tu nie bylo (nie oklamalas na pieniadze itp)3. Jesli klamiesz, ze boli Cie brzuch, bo nie chcesz gdzies isc, tylko w przypadku gdy nie chcesz isc gdzies z lenistwa to grzech ciezki.(lenistwo to grzech ciezki chb)(do 3) Aby byl grzech ciezki, musi byc-swiadomie (wiemy ze ranimy Boga tym czynem)-dobrowolnie (nikt nas nie zmusza)-ciezka materia (lenistwo w tym przypadku)*musza byc spelnione te 3 warkunki*wiec jesli 3 bylo swiadomie i dobrowolnie to grzech ciezki, pozdraiwam :D Nie to jest grzech lekki. owszem klamanie to grzech ale lekki, nie ciezki! ciezki grzech masz wtedy jak np. zabijesz kogos lub siebie, okradniesz kogos itp. Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Cytuj Kłamstwo - kiedy jest grzechem? Czy kłamstwo zawsze jest grzechem? Dlaczego lepiej go unikać?Z jednej strony błędne wydaje mi się podejście na zasadzie imperatywu moralnego. Niektórzy chrześcijanie twierdzą, że mówienie nieprawdy jest czymś bezwzględnie złym i nie wolno się do niego nigdy uciekać. W warunkach ekstremalnych, np. w czasie wojny, nietrudno wyobrazić sobie sytuację, gdy przy pomocy oszustwa można uratować ludzkie życie. Trudno mi przyjąć do wiadomości, że takie oszustwo byłoby grzechem. Przykazanie Pańskie zakazuje kłamstwa, które szkodzi drugiemu człowiekowi: „Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu.” [2 Mojż 20, 16] Nie widzę jednak w Biblii bezpośredniego zakazu kłamstwa w każdej wskazuje się na werset z Ewangelii, gdzie diabeł zostaje nazwany „ojcem kłamstwa” [J 8, 44]. Atoli w tym samym wersecie diabeł zostaje nazwany „zabójcą”, a jednak rzadziej wskazuje się na zabójstwo jako uczynek bezwzględnie zły. W szczególności w tradycyjnej nauce wielu wyznań chrześcijańskich kara śmierci jest dopuszczalnym środkiem karania w rękach ziemskiej władzy. Tak więc choć co do zasady odebranie życia człowiekowi jest grzechem to w wyjątkowych przypadkach nie jest. Podobnie, jak mniemam, choć co do zasady kłamstwo jest grzechem, to jednak nie drugiej strony, widzę zagrożenie w następującym podejściu: „Kłamstwo jest dopuszczalne, jeśli nikomu nie szkodzi.” Chrześcijanin nie może rezygnować z prawdomówności, nawet jeśli czyni to w sposób, który nikogo bezpośrednio nie krzywdzi. Przez brak prawdomówności narażone jest na szwank chrześcijańskie świadectwo. Jeśli ktoś zorientuje się, że nie zawsze trzymamy się prawdy, a potem usłyszy jak mówimy o Chrystusie, to - zupełnie rozsądnie - może mieć wątpliwości czy wszystko co głosimy jest naszym szczerym wyznaniem wiary. Grzegorz Posty: 1083Dołączył(a): Śr wrz 11, 2013 20:48Lokalizacja: Warszawa wyznanie: KEA Cytuj Re: Kłamstwo - kiedy jest grzechem? przez Maksymilian » N wrz 30, 2018 17:40 Myślę, że porównanie do zabójstwa jest dobrym tropem, bo, z tego co pamiętam, przykazanie brzmi dosłownie "Nie morduj", więc jest różnica między mordowaniem, o którym czytamy w II Księdze Mojżeszowej 21 rozdziale w wierszu 14: "Jeżeli ktoś zastawia na bliźniego swego zasadzkę, by go podstępnie zabić, to weźmiesz go nawet od ołtarza mojego, by go ukarać śmiercią.", a pozbawieniem kogoś życia. Można by powiedzieć, że dużo zależy od intencji mówiącego, jeżeli, tak jak wspomniałeś, jest wojna i trzeba ukrywać np. Żydów czy Cyganów, to kierujesz się pierwszym przykazaniem w pierwszej kolejności, przykazaniem miłości do Boga i bliźnich. Kłamiąc, że nikogo nie ukrywasz wypełniasz jednocześnie aktywną stronę przykazania "Nie zabijaj", bo jak uczył Luter dopomagasz bliźniemu, aby mu żadna krzywda na ciele się nie stała, a wydanie na śmierć niewinnych ludzi, którzy w żaden sposób nie zawinili byłoby zaniechaniem pomocy bliźniego. Cel składania fałszywego świadectw w tym przypadku nie jest podyktowany grzechem, lecz miłością, podobnie chyba jak sprawa sabatu, którą Jezus poruszał, nie człowiek dla sabatu, ale sabat dla człowieka, dobrym przykładem są tu te chleby pokładne, które kapłan dał Dawidowi i wojsku, chociaż nikt nie mógł ich jeść prócz kapłanów. W tego typu sprawach kłamstwo nie służy wprowadzeniu w błąd bliźniego, który to błąd ma przynieść mu uszczerbek i go skrzywdzić, ale raczej służy zachowaniu innego bliźniego przed agresją, a czasem ten typ kłamstwa służy, aby nie zgorszyć zboru jakąś aferą, którą się, nazwijmy to, w trybie kapturowym rozstrzyga, nie podając prawdziwych powodów dlaczego ktoś został np. usunięty ze stanowiska, która to afera zburzyła by autorytet np. duchownych. Oczywiście, wyobrażam sobie, że zostaje to wykorzystane w zupełnie niecnych celach jak przypadku ratowania kolegów pedofilów w KRK. Maksymilian Cytuj Re: Kłamstwo - kiedy jest grzechem? przez Aleksander » Pn paź 01, 2018 10:20 Grzegorz, Maksymilian bardzo ciekawe i słuszne obserwacje i że przykładów gdzie takie "kłamstwo" jest potrzebą jest o wiele więcej i w czasach, gdy wojna się nie toczy. W wielu zawodach wymagana jest klauzula chronienia tajemnicy: policja pod przykryciem wykrywa gangi, praca wywiadowcza i itd. W takich wypadkach podstawą jest dobro społeczne, dobro firmy i objawienia Bożego spisany w Piśmie Świętym pokazuje nam drogę dojrzewania człowieka. Tak, chociażby po okresie Prawa Mojżeszowego nadszedł czas poznania mądrości Bożej. Do tego okresu należą wszystkie księgi mądrościowe, królewskie. Myślę, że przykłady poruszane w tym wątku odnoszą się, właśnie, do zagadnienia mądrości Bożej. To jest etap w którym uczymy się ważyć rzeczy ciężkie/trudne. Dosyć często Boża mądrość wygląda jak gdyby zaprzeczała przykazaniom Prawa. Np. król Salomon nakazał "wbrew przykazaniom" zabić dziecko, aby ujawniła się prawda o tym kto jest matką. Myślę, też że powinniśmy być bardzo ostrożni w ocenie historii biblijnych. Tak często słyszałem jak kaznodziejowie oskarżali patriarchów Abrahama, Jakuba w kłamstwach, a przecież autorzy Pisma Świętego nigdy o coś takiego ich nie oskarżyli, raczej na odwrót nazwali ich też historie odważnych chrześcijan za czasów Związku Radzieckiego, gdy Pismo Święte było zabronione. Oni jednak odważnie przywozili z zagranicy. Aleksander Posty: 1655Dołączył(a): Cz sie 19, 2010 09:30 wyznanie: Luteranin dyplomy: 3 Cytuj Re: Kłamstwo - kiedy jest grzechem? przez Aleksander » Pn paź 01, 2018 11:00 Pozwólcie, że dodam o drugiej stronie medalu. Słyszałem świadectwa chrześcijan, którzy nie radzili sobie z życiem w świecie wolnym. Pamiętam pastora, który "przywoził" złe wieści o chrześcijanach, którzy wyemigrowali ze Związku Radzieckiego do USA. Tak np. w Związku Radzieckim byli nauczeni "kombinować". Podobne zachowanie przenieśli do USA, gdzie oszukiwali w podatkach i wielu znalazło się w więzieniu! Aleksander Posty: 1655Dołączył(a): Cz sie 19, 2010 09:30 wyznanie: Luteranin dyplomy: 3 Cytuj Re: Kłamstwo - kiedy jest grzechem? przez Elżbieta » Pn paź 01, 2018 12:44 Może to się komuś wydać dziwne, ale muszę stwierdzić, że w niektórych wypadkach powiedzenie prawdy być grzechem i to niewybaczalnym. Elżbieta Moderator Posty: 3699Obrazki: 46Dołączył(a): N mar 21, 2010 00:27Lokalizacja: Legnica wyznanie: ewangelicko-augsburskie Cytuj Re: Kłamstwo - kiedy jest grzechem? przez Maksymilian » Pn paź 01, 2018 21:26 Zgadza się Elżbieto, jeśli powiemy prawdę osobie, o której wiemy, że np. targnie się na swoje życie to w pewien sposób go mordujemy. Jest to ciężki temat, bo człowiek, który ma małe poznanie, może się zgorszyć tym, że jest to forma kombinowania. Trzeba mieć dobre rozeznanie, kiedy trzeba dla słusznej sprawy skłamać, bo łatwo popaść w grzech przez fałszywe usprawiedliwianie się. Maksymilian autor: Jerzy Marcol Poniższy artykuł jest uzupełnieniem artykułu o „Grzechach przeciwko Duchowi Świętemu”, aby dać czytelnikowi dodatkowe zrozumienie róznić pomiędzy różnymi kategoriami grzechów. Protestantom trudno pojąć katolickie zrozumienie grzechów oraz związanych z nimi stanów duszy człowieka. Bez tego zrozumienia, rozmowa o grzechu, winie i przebaczeniu jest bardzo utrudniona. W zrozumieniu teologii katolickiej, I. Istnieją dwie kategorie grzechów: inaczej zwane lekkimi, oraz zwane śmiertelnymi. II Istnieją też dwa stany duchowe człowieka: 1. ‘Stan łaski uświęcającej’, w którym znajduje się osoba ochrzczona w Kościele Rzymsko Katolickim, a która nie popełniła grzechu śmiertelnego. 2.‘Stan grzechu śmiertelnego’, w którym znajduje się osoba, która popełniła coś, co według KRK jest grzechem śmiertelnym. Według nauki KRK, dusza osoby będącej w ‘stanie łaski uświęcającej’ po śmierci odchodzi do czyśćca (*), skąd zostaje wyzwolona między innymi dzięki mszom odprawionym w jej intencji np. z inicjatywy krewnych. Jeśli idzie o duszę osoby, która umiera w ‘stanie grzechu śmiertelnego’, to po śmierci odchodzi ona do piekła i nie ma dla niej ratunku. Według nauki KRK, osoba która popełniła grzech śmiertelny, dopóki żyje może wrócić do ‘stanu łaski uświęcającej’, poprzez wyznanie i zaniechanie grzechu oraz wypełnienie pokuty nakazanej przez księdza. Oznacza to, że grzech śmiertelny nie jest niewybaczalny. Grzech śmiertelny staje się niewybaczalnym dla osoby, która umrze w ‘stanie grzechu śmiertelnego.’ Z rozmów i z dyskusji z katolikami zauważyłem, że na ogół nie potrafią powiedzieć, co jest grzechem lekkim a co śmiertelnym. Zbrodnia jako grzech lekki Szukając w katolickich źródłach odpowiedzi na pytanie dotyczących różnicy pomiędzy grzechem lekkim a ciężkim w zrozumieniu katolickim natrafiłem na takie wyjaśnienie: „Grzech lekki polega na tym, że człowiek czyni wprawdzie jakieś zło, jednak jego wewnętrzne zaangażowanie się w nie jest zbyt powierzchowne, by mogło doprowadzić do niewiary lub do zniszczenia miłości. […] Nie grzeszy ciężko i ten, kto popełnia wprawdzie wielkie zło, jednak niezupełnie świadomie lub niezupełnie dobrowolnie, np. ktoś w przypływie nagłego szału zabił człowieka.” –Fragment artykułu ks. dr Kaszowskiego „RÓŻNICA MIĘDZY GRZECHEM CIĘŻKIM l LEKKIM”. Grzechy lekkie są gładzone przez Komunię św. Na stronie „Literatura” w punkcie 007 znajdujemy informację, że grzechów lekkich nie trzeba wyznawać – są gładzone przez Komunię św. Cytat: ‘ W spowiedzi zobowiązani jesteśmy do szczerości i jest to szczerość nie najpierw wobec słuchającego kapłana, ale najpierw wobec Pana Boga i siebie. Ksiądz jest tylko świadkiem wyznania, partnerem w sprawowaniu sakramentu (a nie kimś “na górze”). Szczerość ta wymagana jest w sposób szczególny przy grzechach ciężkich – o ile grzechy lekkie są gładzone przez Komunię św. i ich niewyznanie generalnie nie przesądza o wartości takiej spowiedzi, o tyle, gdy chodzi o grzechy ciężkie, należy je wyznawać.” I teraz zasadnicze pytanie, co jest grzechem lekkim, a co ciężkim. Grzechem ciężkim, czyli śmiertelnym, jest odejście od wiary katolickiej albo odrzucenie któregoś z jej dogmatów. Jeśli ktoś odrzuciłby naukę o skuteczności ofiary mszalnej, naukę o czyśćcu, o wstawiennictwie Marii i świętych, o papieżu jako głowie kościoła i o jego nieomylności, gdyby umarł, trafiłby do piekła. Jeśli wróci na łono Kościoła, wróci do stanu łaski uświęcającej i może mieć nadzieję na czyściec a w ostateczności na niebo. W temacie odejścia od Kościoła Katolickiego, księża i apologeci katolicyzmu szybko stawiają diagnozę o popełnieniu grzechu śmiertelnego. Natomiast takie rzeczy jak pijaństwo, jazda po pijanemu, bicie żony i dzieci, kradzież, przeklinanie, a nawet zbrodnia popełniona w niepełnej świadomości, są kwalifikowane jako grzechy lekkie, gdyż … nie powodują niewiary (w nauczanie Kościoła Katolickiego). Jeśli ktoś popełnia te rzeczy a trwa w Kościele Katolickim, trafi do czyśćca. Gdyby ktoś przestał pić, kraść, bić żonę i dzieci, a odszedłby od Kościoła Katolickiego, popełniłby grzech śmiertelny i trafiłby do piekła. Katolicy boją się przyjąć jakiekolwiek nauczanie z Pisma Świętego, które zaprzecza nauczaniu Kościoła Katolickiego, gdyż według nauczania tegoż, popełniliby grzech śmiertelny. Katolickie zrozumienie odpuszczenia winy Ponieważ według nauki katolickiej odpuszczenia winy udziela kapłan, który jedynie ma moc dokonania transsubstancjacji, (przeistoczenia), czyli zamiany opłatka – hostii w prawdziwe ciało Jezua, (ale to teamt na kolejny artykuł), dlatego dla katolika jest on niezbędny w drodze do Boga. Jeśli nawet grzechów lekkich nie trzeba wyznawać, bo według nauki KRK są zgładzone przez Komunię św., to jednak tejże Komunii może udzielić tylko ksiądz katolicki. Tak więc główny akcent wiary jest położony na skuteczność codziennie powtarzanej bezkrwawej Eucharystii, która może być udzielona tylko przez katolickiego księdza. Morale kapłana nie ma znaczenia Według artykułu 1128 Katechizmu Katolickiego , „sakramenty działają ex opere operato (dosłownie: „przez sam fakt spełnienia czynności”)” i są ważne jeśli są udzielane przez ważnie ustanowionego szafarza, którego morale nie ma znaczenia (dosłownie: niezależnie od jego świętości). Spojrzenie Biblijne Biblia inaczej patrzy na sprawę przebaczenia i odpuszczenia win. Podstawą odpuszczenia grzechu nie jest wiara w skuteczność stale na nowo powtarzanego sakramentu, ale w skuteczność krwawej ofiary krzyżowej Jezusa, złożonej raz na zawsze. Według Pisma Świętego, kapłanem na wieki jest Jezus Chrystus, który złożył raz na zawsze doskonałą ofiarę za grzech człowieka. Gdyby ofiara ta miała być powtarzana, to nie byłaby doskonała. List do Hebrajczyków mówi: 7,24 ale Ten sprawuje kapłaństwo nieprzechodnie, ponieważ trwa na wieki. 7,25 Dlatego też może zbawić na zawsze tych, którzy przez niego przystępują do Boga, bo żyje zawsze, aby się wstawiać za nimi. 7,26 Takiego to przystało nam mieć arcykapłana, świętego, niewinnego, nieskalanego, odłączonego od grzeszników i wywyższonego nad niebiosa; 7,27 który nie musi codziennie, jak inni arcykapłani, składać ofiar najpierw za własne grzechy, następnie za grzechy ludu; uczynił to bowiem raz na zawsze, gdy ofiarował samego siebie. Według apostoła Jana, to nie przyjęcie Komunii oczyszcza nas od grzechu, lecz krew Jezusa Chrytsusa; 1 Jan 1,7 Jeśli zaś chodzimy w światłości, jak On sam jest w światłości, społeczność mamy z sobą, i krew Jezusa Chrystusa, Syna jego, oczyszcza nas od wszelkiego grzechu. Widzimy więc, że według Biblii, podstawą przebaczenia naszych grzechów jest wiara w doskonałą, złożoną raz na zawsze, krwawą ofiarę bezgrzesznego Jezusa. Według katolicyzmu, przebaczenie otrzymuje się przez przyjęcie Komunii św. udzielonej przez katolickiego księdza, bez względu na jego świętość. Wzywanie katolików do uwierzenia w to, czego uczy Pismo Święte, jest wezwaniem do odrzucenia nauki swego kościoła, a to wiąże się ze strachem przed popełnieniem grzechu śmiertelnego. Nie łatwo jest wzywać katolików do zawierzenia życia TYLKO JEZUSOWI i zaufania temu, czego uczy Pismo Święte. JM (*) Polecam dwa artykuły o czyśćcu: 1. Biblijne spojrzenie na czyściec: Jonatan Dunkel, „Czyściec?” 2. Katolickie spojrzenie na czyściec: Ks. dr M. Kaszowski, „Czyściec” Dawid 17:32 1) Jeśli byłem u spowiedzi i kapłan zadał mi pokutę np. odmówić 1x ,, Ojcze nasz " i ją wykonałem, ale stwierdziłem, że ta pokuta jest zbyt mała i sam sobie zadałem że przez 1 tydzień nie będę jadł kiełbasy jeśli ją złamie mam grzech jeśli tak lekki czy ciężki, czy w np. 3-im dniu mej pokuty mogę ją zmienić np. na to że odmowię różaniec lub że przez jeden dzień nie będę grał na komputerze czy taka zmiana to grzech jeśli tak lekki czy ciężki ? 2) Czy gdy mam np. grzechy : dopuszczałem nieskromne, myśli, wyobrażenia, pragnienia, onanizowałem się, oglądałem filmy pornograficzne czy te wszystkie grzechy, jeśli są z jednej kategorii, mogę ująć w spowiedzi w jeden zbiorczy grzech i powiedzieć : ,, Zachowywałem się nieskromnie. " Do tej pory zawsze tak robiłem i kapłan nie pytał się szczegółowiej co mam na myśli ( jeśliby się zapytał to bym powiedział szczegółowiej ). Czy takie ujęcie wielu grzechów, tej samej kategorii, w jeden zbiorczy grzech jest grzechem lub zatajaniem grzechów ? Czy gdy tak robię to moja spowiedź jest ważna ? 3) Czy jeśli byłem u spowiedzi, ponieważ się onanizowałem i żałowałem za ten grzech, i kapłan mi go odpuścił, i odprawiłem pokutę, i na drugi dzień po prostu nie wytrzymałem i znów go popełniłem to czy moja spowiedż była ważna? Czy złamałem mocne postanowienie poprawy ? Przecież się starałem. 4) Czy mówienie komuś ( lub pisanie ) o swoich grzechach jest grzechem ? 5) Czy mówienie ( lub ) pisanie komuś o cudzych grzechach jest grzechem, jeśli tak lekkim czy ciężkim ? 6) Czy pisanie komuś ( np. na gadu-gadu ) nie prawdę jest grzechem? 6) Czy gdzy komuś piszę na gg nieprawdę i na końcu się do wsztystkiego przyznam to mam grzech, jeśli tak lekki czy ciężki ? 7) Wiem o tym, że za grzechy ciężkie trzeba, po spowiedzi, uczynić zadośćuczynienie ale czy zadośćuczynienie trzeba również odprawiać za grzechy lekkie ? np. gdy kiedyś nieświadomie obraziłem mojego kolegę przezwiskiem, ale na prawdę nieświadomie dopiero po fakcie zdałem sobie sprawę, że popełniłem grzech lekki ( bo był nieświadomy ). Czy OBOWIĄZKOWYM i NIEZBĘDNYM warunkiem dobrej spowiedzi jest przeproszę tego kolegę? BÓG ZAPŁAĆ !!! Odpowiedź: 1. Skoro sam wyznaczyłeś sobie dodatkową pokutę, to Ty decydujesz o jej formie. Zrób jak uważasz. Tylko im trudniej, tym pokuta większa...2. Trzeba powiedzieć dokładniej, ale skoro ksiądz nie pyta, to nie ma problemu...3. Była Mówienie o swoich grzechach grzechem nie jest. Chyba że w zamierzeniu mówiącego ma kogoś Mówienie o cudzych grzechach to obmowa. Wielkość grzechu zależy od wielkości krzywdy, jaką sie komuś taki wmówieniem wyrządziło...6. Kłamstwo można popełnić także pisząc....6a. Przyznanie sie do kłamstwa nie zmienia faktu że się kłamało. Oczywiście ważną rolę też odgrywa to, jak długo trzymało się kogoś w niewiedzy. Jeśli w ciągu jednej rozmowy ktoś wyjaśnił co i jak, to można to uznać za żart... 7. Tylko dwa grzechy domagają się naprawienia wyrzadzonej krzywdy wprost: kradzież i oszczerstwo. W pozostałych wypadkach nie ma obowiązku prostowania, przepraszania. Jeśli się kogoś obraziło, zadośćucznieniem może być np. mówienie tym człowieku dobrze, życzliwe zwracanie się do niego...J.

kiedy kłamstwo jest grzechem lekkim